Μόλις εμφανίστηκε ο Χραντ στη σκηνή το κοινό ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Όταν όμως κάθισε και πήρε στα γόνατά του το ούτι επικράτησε απόλυτη σιωπή. Μία, μία, λες και δίσταζαν, άρχισαν να βγαίνουν οι νότες από το αρχαίο όργανο, δημιουργώντας μιαν αρμονική ακολουθία, κάτι ανάλογο με μια διαδοχή σχημάτων ή ακόμα και λέξεων που έκτιζαν βήμα προς βήμα μια λογική πρόταση. Κάποτε η μουσική φράση έφτασε στο τέλος της και άρχισε να διαβάζεται αντίστροφα, σε μια τέλεια αξονική συμμετρία. Μόλις έφτασε πίσω στην πρώτη λέξη ο Χραντ την ξανάπιασε από την αρχή, πιο γρήγορα αυτή τη φορά – μια ομοιοθεσία με λόγο αρκετά μικρό, μια συρρίκνωση. Επανέλαβε το ίδιο αρκετές φορές σε ψηλότερες και χαμηλότερες κλίμακες, άλλοτε σε γρήγορο κι άλλοτε σε αργό, βασανιστικά αργόσυρτο ρυθμό. Σταδιακά μπήκε στο παιχνίδι μια δεύτερη φράση, ύστερα μια Τρίτη, όλες ευδιάκριτες, σ' ένα διάλογο που νόμιζα ότι άκουγα τα λόγια του. Δεν κατάλαβα ποια ακριβώς στιγμή ο Χραντ άρχισε να συνοδεύει τη μουσική με τη φωνή του, προφέροντας λόγια ακατάληπτα που στ' αυτιά μου αντηχούσαν απλά σαν ήχοι από ένα δεύτερο όργανο, όχι λιγότερο περίτεχνο από το ούτι, αλλά σίγουρα πιο ανθρώπινο.

Μιχαηλίδης, Τ. (2012). Ο Μέτοικος και η Συμμετρία. Αθήνα: Εκδόσεις Πόλις. σελ. 60-61

A beautiful mind. (2001). Σκηνοθέτης: Ron Howard. 2ο απόσπασμα (10:06-11:20)

Πλοκή: Έτος 1947 κι ο John Nash σε ηλικία μόλις 22 ετών, σπουδαστής στο Princeton, θα καταπλήξει τους πάντες με το εκπληκτικό του ταλέντο στα μαθηματικά. Ευφυής, αλλά χωρίς ικανότητα ν' αναπτύξει κοινωνική ζωή, κυριευμένος από την εμμονή του να βρει μια ιδέα πραγματικά νεωτεριστική. Σύντομα προάγεται σε διδάκτορα, ανατρέποντας μια θεωρία του Adam Smith, πατέρα της μοντέρνας οικονομίας και βρίσκει μια θέση στο MIT. Την ίδια εποχή συνεργάζεται σε κυβερνητικές υπηρεσίες αποκωδικοποιώντας μυστικούς κώδικες, ενώ γνωρίζει την Alicia με την οποία και παντρεύεται. Όμως μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα η περίοδος ευτυχίας θα τελειώσει, ξεκινώντας μια άλλη, γεμάτη παρανοϊκές ψευδαισθήσεις που θα οδηγήσουν στη διάγνωση της σχιζοφρένειας και σε εκτεταμένες θεραπείες.

Ο Γκάους αναστέναξε με ανυπομονησία. Να ασχοληθεί με τα μαθηματικά. Μέχρι τότε ήθελε να στραφεί στη κλασική φιλολογία, κι ακόμα τον γοητεύει η σκέψη να γράψει κάποιο σχόλιο για τον Βιργίλιο, ειδικά για την κάθοδο του Αινεία στον Άδη. Κατά την γνώμη του, κανείς δεν είχε συλλάβει σωστά αυτό το κεφάλαιο. Αλλά έχει καιρό για κάτι τέτοιο, στο κάτω κάτω είναι μόλις δεκαεννιά. Τώρα, πάντως, οφείλει να παραδεχτεί και ο ίδιος ότι στα μαθηματικά έχει καλύτερες επιδόσεις. Αφού είσαι αναγκασμένος να ζήσεις σε αυτή τη γη επειδή κανείς δε σε ρώτησε, μπορείς τουλάχιστον να προσπαθήσεις να καταφέρεις κάτι. Για παράδειγμα, τη λύση του προβλήματος τί είναι αριθμός. Η βάση της αριθμητικής.

About | People | Contact

Unless otherwise stated, the content of this page
is copyrighted under the licence.
Third-party licences also apply.