Η έννοια της ηχούς (echo) χρησιμοποιείται για να τονιστεί η χωρική διάσταση της εξουσίας που ασκεί κάθε προσπάθεια γραφής (scripting) και κατά συνέπεια καθε προσπάθεια αναπαράστασης της σχέσης μας την πληροφορία, το συναίσθημα και την γνώση που εγγράφεται σε τμήματα λόγου (βλ. Couldry, 2003. Medina, 2006). Η ηχώ (echo) σηματοδοτεί το γεγονός ότι η κάθε γραφή (script), όπως αυτή πραγματώνεται στο τώρα, έρχεται από κάπου αλλού στο ιστορικό παρελθόν και είναι το αποτέλεσμα μιας πρότερης απόπειρας γραφής. Η γραφή δεν επιτελείται στο κενό. Έχει προυπάρξει σε άλλη μορφή η οποία έχει αντανακλαστεί και μεταφέρεται ως ηχητικό κύμα, δημιουργώντας την ηχώ. Θα μπορούσαμε να σκεφτούμε την προσπάθειά μας για νοηματοδότηση του υλικού στο street mathematics μέσω της ηχούς; Άν ναι, η ηχώ ως μεταφορά μας υποστηρίζει στην δημιουργία παιδαγωγικών σεναρίων χρήσης του υλικού.
 |
 |
 |
Τα σενάρια αυτά μπορούν να εστιάζουν στην πολλαπλότητα των αφηγήσεων που επιτρέπει η ιδέα ότι κάθε διαδικασία γραφής και επανα-γραφής του υλικού επιδέχεται συνεχείς αλλαγές, μεγάλες και μικρές, καθώς οι απόπειρες αυτές αντανακλούνται και προσκρούουν σε πρότερες απόπειρες γραφών. Συγκεκριμένα, προτείνονται σενάρια για διάδραση και δράση όπως:
α) παιχνίδια ηχούς μέσω των οποίων καλούμαστε να επανα-προσεγγίσουμε επεισόδια ταινιών, λογοτεχνικά κείμενα, γεγονότα, συνεντεύξεις κλπ με στόχο τη δημιουργία μετα-αφηγήσεων για τη σχέση του ανθρώπου με τα μαθαηματικά. Μπορούμε να περιγράψουμε πως βλέπουμε εμείς τώρα κάτι που έγινε σε διαφορετιό χρόνο ή τόπο από αυτόν που βιώνουμε εδώ και τώρα; Mπορούμε μέσα από αυτό να αναδείξουμε κυρίαρχες, στερεότυπες, περιφερειακές ή εναλλακτικές αφηγήσεις; Μπορούμε να φτιάξουμε νέες διαδρομές οι οποίες αφηγούνται στερεότυπες ή εναλλακτικές αφηγήσεις;
 |
 |
 |
Αναφορές
Couldry, N. 2003. Media Rituals: A critical approach. London. Routledge.
Medina, C. 2006. Critical performative literacies: intersections among identities, social imaginations and discourses. National Reading Conference Yearbook. 55. 182-194
