Η διαδρομή εγγράφει, ταξινομεί και καθορίζει μια συλλογή δημιουργώντας ένα αρχείο ενώ ταυτόχρονα οδηγεί, πειθαρχεί και ρυθμίζει την κίνηση του βλέμματος και του σώματος μέσα από μια προκαθορισμένη πορεία. Η διαδρομή φορά μια πορεία που μας καλεί να την περπατήσουμε. Μεταφορικά μας παραπέμπει να επαναλάβουμε τον ίδιο δρόμο που ακολούθησε κάποιος πριν από μας, έτσι ώστε να δούμε το τοπίο με την δική του ματιά, να σταματήσουμε σε συγκεκριμένα μέρη και να σκεφτούμε με συγκεκριμένους τρόπους.
Είναι όμως πάντα έτσι; H πορεία μας σε μια διαδρομή, έστω και ετεροκαθορισμένη διαδρομή, μπορεί να ξεφύγει ή ορίζεται αυστηρά και περιοριστικά; Παρόλο που μια διαδρομή καθορίζει, οι τρόποι που το άτομο θα σκεφτεί την πραγματικότητα μέσα από τα εναύσματα που παρέχει μια διαδρομή έχει να κάνει άρρηκτα και με το ίδιο το άτομο που επενεργεί, τις ανάγκες και τις επιθυμίες του. Έχει ακόμη άμεση σχέση με την κοινωνική και πολιτική συγκυρία του συγκεκριμένου χρονοτόπου εντός του οποίου δρα και επενεργεί. Οι διαδρομές που προτείνονται εδώ αποτελούν αφετηρίες, εναύσματα και προκλήσεις για την απόπειρα μιας από κοινού αλληλεπίδρασης με στόχο την παραγωγή σκέψης γύρω από την σχέση μας με τα μαθηματικά.