Tatlin Vladimir (Τάτλιν Βλαντιμίρ)

Ρώσος ζωγράφος, σχεδιαστής και δημιουργός αφηρημένων κατασκευών, ο ιδρυτής του Κονστρουκτιβισμού (1885-1953). Σε ηλικία 18 ετών έγινε ναυτικός και μέχρι το 1914 συνδύαζε τη ζωγραφική με τη ζωή του ναύτη και για αυτό το λόγο, πολλοί από τους πρώτους πίνακές του έχουν θέματα από τη θάλασσα. Από το 1910 συμμετείχε σε πολλές πρωτοποριακές εκθέσεις στη Ρωσία και συνεργάστηκε στενά με την Γκοντσάροβα και τον Λαριόνοφ τον οποίο γνώριζε από παιδί. Το 1914 επισκέφθηκε το Βερολίνο και το Παρίσι, όπου γνώρισε τον Πικάσο, από τον οποίο επηρεάστηκε για τα Ζωγραφικά Ανάγλυφα, τις Ανάγλυφες κατασκευές και τις Γωνιακές Κατασκευές που έκανε από το 1914 και μετά. Από αυτές διασώθηκαν μόνο μια ή δυο, ενώ οι περισσότερες είναι γνωστές από φωτογραφίες.  Καθώς φαίνεται χρησιμοποιούσε διάφορα υλικά όπως κασσίτερο, ξύλο, γυαλί, γύψο κ.α. απαλλάσσοντας τα αντικείμενα από την εικονογραφική ψευδαίσθηση.

Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917 οι κατασκευές του Τάτλιν , από αληθινά υλικά σε πραγματικούς χώρους, ήταν σύμφωνες  με το νέο δόγμα. Έτσι δόθηκε ολόψυχα στην υποστήριξη της απαίτησης για μια κοινωνικά προσανατολισμένη τέχνη. Το 1919 του ανατέθηκε να σχεδιάσει το Μνημείο για την Τρίτη Διεθνή, με προορισμό να στηθεί αυτό στο κέντρο της Μόσχας. Θα ήταν τεραστίων διαστάσεων και κατασκευασμένο από σίδερο και γυαλί, με ένα γυάλινο περιστρεφόμενο κύλινδρο στο κέντρο του. Ένα μοντέλο του εκτέθηκε το Δεκέμβριο του 1920 στην έκθεση του 8^ου Συνεδρίου των Σοβιετικών. Το έργο δεν υλοποιήθηκε ποτέ, όμως το μνημείο αναγνωρίζεται ως το σημαντικότερο σύμβολο του Σοβιετικού Κονστρουκτιβισμού. Το Μνημείο αυτό αποτέλεσε την κορύφωση της καλλιτεχνικής καριέρας του Τάτλιν, η οποία μετά από αυτό παρουσίασε μετάπτωση. Το έργο του Τάτλιν ανήκει περισσότερο στο τομέα των εφαρμοσμένων τεχνών.